พระผงว่านจำปาสัก ของดีที่คนยุคเก่าเชื่อถือในพุทธคุณ + บัตรดีดี

พระว่านจำปาสักก็คือ "พระว่านจากเมืองจำปาสัก" นั่นเอง เพราะแรกพบ (การค้นพบที่เป็นข่าว) คือพบที่เมืองจำปาสัก ประเทศลาว
ศิลปะพุทธศิลป์ ส่วนมากเป็นแบบเชียงรุ้ง
การทำพระว่านจำปาสัก มีความเเตกต่างจากพระว่านทางภาคกลาง ที่เน้นเป็นมวลสารศักดิสิทธิ์ (จะเห็นมวลสารว่านเป็นแค่ผงละเอียดๆ) เพราะพระว่านจำปาสัก นอกจากจะพก เป็นของขลัง เป็นพุทธบูชาแล้ว ยังมีลักษณะที่เก็บไว้ใช้เหมือนยาแท่ง จึงไม่แปลกอะไร ที่เราจะเห็นพระว่านจำปาสัก มีรอยบิ่น จากการฝน การหักกิน การหักต้มกิน ฝนทา เป็นยาสารพัดแก้
พุทธคุณของ "พระว่านจำปาศักดิ์" มีความเชื่อสืบทอดกันมาว่า โดดเด่นทางด้านมหาอำนาจ มหาอุตม์ แคล้วคลาด คงกระพันชาตรี เมตตา โชคลาภเงินทอง วาสนา หนุนดวง และป้องกันภัยพิบัติต่างๆ ได้ทั้งปวง ตามตำราพิชัยสงครามระบุว่า "ว่าน" เป็น สุดยอดแห่งความมหาอำนาจ คงกระพันชาตรี มหาเสน่ห์ โดยธรรมชาติ นักรบไทยสมัยโบราณ นิยมอาบน้ำว่าน เคี้ยวว่าน หรือ นำว่านมาสอดใส่ในผ้าประเจียดแล้วนำมารัดแขน ก่อนออกศึกทำสงคราม
นักเลงโบราณรุ่นคุณปู่ คุณตา จะพกพา "พระว่านจำปาศักดิ์" ติดตัวเสมอ มีเรื่องเล่าขานเป็นตำนานว่า พระคู่กายของชายชาตรี เห็นที่จะไม่พ้น "พระว่านจำปาศักดิ์" เพราะพุทธคุณเด่น สมคำร่ำลือตามที่ได้เล่าสืบต่อกันมาจริงๆ
"พระว่านจำปาศักดิ์" ในสมัยโบราณ มวลสารส่วนมากจะจะประกอบไปด้วย "มหาว่านต่างๆ" เช่น
มหาว่านทางด้านมหาอำนาจ 108 ชนิด
มหาว่านทางด้านคงกะพันชาตรี 108 ชนิด
มหาว่านทางด้านแคล้วคลาด 108 ชนิด
มหาว่านทางด้านเมตตา มหาเสน่ห์108 ชนิด และ
มหาว่านทางด้านโชคลาภเงินทอง หนุนดวง หนุนชีวิตต่างๆ อีกอย่างละ 108 ชนิด ฯลฯ เป็นต้น
รวมแล้วประมาณ 90 %ส่วนอีก 10 % จะใช้ "ครั่ง" เป็นตัวประสานเนื้อขององค์พระ เนื้อขององค์พระเมื่อแห้งเก่า จะมีน้ำหนักเบามาก
"พระว่านจำปาศักดิ์" โดยส่วนมากที่พบเจอนั้น รูปแบบพิมพ์ขององค์พระ จะไม่สวยงาม หรือ จะไม่คมชัดเจนเท่ากับ "พระเนื้อดิน" ต่างๆ สักเท่าใดนัก และ ส่วนมากจะเป็นพิมพ์แบบ "แบนราบ" โดยการใช้วิธีกดเนื้อว่านด้วยมือลงไปในบล็อกแบบพิมพ์
พระว่านจำปาสัก เข้ามาปรากฎในเมืองไทยสามละลอกใหญ่ คือ
๑. ตอนสงครามอินโดจีน
๒. อีกครั้งที่เป็นข่าวครึกโครม รวมถึงปรากฎในหน้าหนังสือพระเครื่องคือ คราว ที่ "เจ้าคุณพระธรรมไตรโลกาจารย์" ท่านตะเวณประเทศลาว และขนเข้ามาเป็นกระสอบ เอามาตากที่ลานวัดศรีเมือง ผู้ที่ไปเอามาพร้อมกับท่านเล่าว่าไปได้ในถ้ำภูเขาควาย ตอนนั้นพบพระบุทอง ด้วย แต่ท่านเจ้าคุณมิได้สนใจ
๓. ยุคที่พระว่านทะลักเข้ามาเยอะที่สุดคือ ยุค "ลาวแตก"
คนลาวอพยพ ก็หอบหิ้วของดีของตนข้ามมา หลายอย่างที่คนอพยพนำติดตัวมา เครื่องลางลาว นับว่าพิศดารและน่าชมมาก
พระว่านจำปาสัก ในปัจจุบัน ยังเป็นของดีที่คนละเลย แม้ว่าจะเป็นพระกรุโบราณอายุร้อยปีขึ้นไป จะมีราคาสูงหน่อยในพื้นที่ อำเภอธาตุพนม เนื่องจาก ใครมีพระ ก็ยัดกรุเป็นพระว่านจากองค์พระธาตุเสียหมด
แม้กรุในอยุธยาก็ยังพบพระว่านในลักษณะนี้ที่มีราคาจะเป็นพวก "พระว่านหน้าทอง"
เอกลักษณะของพระว่านจำปาสักก็คือ
- พระว่านจะมีลักษณะบิดเบี้ยว เพราะการแห้งตัวของว่าน
- พระว่านจะมีหลายขนาด ขนาดใหญ่เป็นฝ่ามือก็มี
- พุทธลักษณะส่วนมากเป็นแบบเชียงรุ้ง
- มักเป็นรูปสามเหลี่ยมกรวย
พระว่านจำแนกตามเนื้อได้สองแบบคือ
๑.พระว่านเนื้อแก่ครั่ง บางทีเรียกพระขี้ครั่ง
พระแบบนี้มีเสน่ห์ตรง เวลาส่องเข้ากล้องจะเห็นเป็นสีแดงสวย เหมือนเกล็ดปลาช่อนอะเมซอน
๒ พระแก่ว่าน หรือเป็นเนื้อว่านร้อยเปอร์เซนต์
มักเป็นสีน้ำตาล ถ้าเจอสีแดงนับว่าเป็นเอก ได้สีเหลืองงามนักมักเจอทางภาคเหนือ