


ศิลป์ดั้งเดิม – งานมือแท้ยุคเก่า – ผิวมันจัด – รอยจารแตกซึมธรรมชาติ
ขอเสนอของดีที่ไม่ค่อยหมุนในตลาด “กะลาแกะศิลชาวบ้าน วัดศรีษะทอง” งานโบราณยุคแรก ๆ ที่สร้างขึ้นในพื้นที่โดยช่างพื้นบ้านซึ่งได้รับอิทธิพลตรงจากสาย หลวงพ่อน้อย – วัดศรีษะทอง แต่ยังคงเอกลักษณ์ “ศิลป์ชาวบ้าน” แบบดั้งเดิม หาคู่กันแทบไม่ได้
จากผิว – คราบ – ชั้นปรอทดำสนิท – ความแห้งของเนื้อกะลา – รอย “แตกซึม” ของลายจารที่ซึมลงในเนื้อ
อยู่ราว พ.ศ. 2475–2490 (ประมาณ 75–95 ปี)
เป็นช่วงก่อนกะลาจารยุครุ่งเรืองหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งถือว่าหายากมาก
ผิวแห้งจัด มีความ “มันควันตะเกียง” แบบของใช้บูชามายาวนาน
ไม่ใช่งานแต่งผิวหรือรมไฟใหม่แน่นอน
ผิวหน้า–หลังมีความเหลื่อมและเนื้อดิบด้านในสุกตามอายุ
เส้นจารกดลึก พออายุผ่านไปเกิดการ
แตกซึม–ซึมเนื้อ–กรอบเส้น
ซึ่งเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของงานเก่ายุค 80–100 ปีขึ้นไป
ของใหม่เลียนแบบไม่ได้
เส้นแกะมีความ “สด” มองเห็นคมสกัดและรอยลากของมีดแท้ ๆ
ไม่เท่ากันเป๊ะเหมือนงานเครื่องจักร
รูปแบบศิลป์เป็นสไตล์ชาวบ้านโบราณที่สะสมกันในสายศิลป์ท้องถิ่นวัดศรีษะทอง
ความโค้ง ความหนา ความรีของกะลา เป็นของยุคก่อน 2500 ชัดเจน
ทรงไม่อ้วน ไม่เตี้ย ไม่บวม
เป็นศิลป์ยุคเก่าที่นักสะสมตามหา
หนุนดวงชะตา
แก้เคราะห์
กันคุณไสย ลมเพลมพัด
เด่นทางโชคลาภและเมตตามหานิยม
เสริมส่งดวงปีชง และดวงตกคล้อย
แม้ไม่ใช่งานหลวงพ่อน้อยโดยตรง แต่เป็นงานร่วมสายศรัทธาในพื้นที่
มีพุทธคุณใช้งานได้จริง และศิลป์เก่าเก็บสะสมได้ในตัว
กะลาแกะศิลชาวบ้าน วัดศรีษะทอง
อายุประมาณ 80–95 ปี
งานแกะมือแท้ ลายจารแตกซึม ผิวโบราณจัด
เหมาะสำหรับ
✔ ผู้สะสมสายศิลป์เก่า
✔ นักสะสมกะลาราหูรุ่นโบราณ
✔ ผู้หาของลงองค์จริงใช้บูชา
✔ เน้นของแท้เก่าเดิมแบบดั้งเดิม
ท่านต้องเป็นสมาชิกที่ผ่านการยืนยันตัวตนแล้วเท่านั้น