สมเด็จพ่อท่านห่วงวัดสระโพธิ์
พระสมเด็จวัดสระโพธิ์ ซึ่งออกมาก่อน ปี พ.ศ. 2517 “อดีต” เจ้าอาวาสมีลูกศิษย์อยู่ที่กรุงเทพ และลูกศิษย์คนนั้นก็มาอยู่ในงานฝังลูกนิมิต และได้เห็นอำนาจพุทธคุณของพระสมเด็จรุ่นนี้ และได้เช่าพระไปเป็นจำนวนมาก องค์ละ 20 บาท (ในสมัยนั้นถือว่าแพงมาก) แล้วนำกลับมากรุงเทพฯ จากนั้นได้นำมา “แจก” ให้คนกรุงเทพใช้ ซึ่งพระสมเด็จชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จบางขุนพรหม ปี 09 ทั้งหมด ของหลวงปู่นาค วัดระฆัง กรุงเทพมหานครฯ มวลสารเป็นของสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) จึงกล่าวได้ว่า พระสมเด็จชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จวัดระฆัง กับผงพระสมเด็จวัดระฆัง เท่ากับว่ามวลสารขององค์พระ เป็นของสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ทั้งสิ้น
หากเราถามหาพระสมเด็จ ที่ทำมาจากพระสมเด็จวัดระฆัง กับพระสมเด็จบางขุนพรหม “ตัวจริง” โดยไม่ผสมมวลสารใดๆ เลย ต้องพระสมเด็จชุดนี้เลย เนื่องจากคนทั่วไม่รู้ว่าพระที่นำมาแจก ในช่วงปี 17-18 มีเป็นจำนวนมาก จึงทำให้มีความเข้าใจ พระสมเด็จชุดนี้ คือ บางขุนพรหม ปี 17 แต่ตามความเป็นจริงแล้ว เป็นพระสมเด็จของวัดสระโพธิ์ ซึ่งอาจารย์แขกไปได้พระชุดนี้ มาจากวัดสระโพธิ์
ในเรื่องของพิธีพุทธาภิเษกพระชุดนี้ ถือว่ามีความเป็น “สุดยอด” คือ เป็นพระรุ่นแรกและรุ่นเดียว ที่พ่อท่านเขียว วัดหรงบล จังหวัดนครศรีธรรมราช ยอมออกจากวัดเพื่อมา “ปลุกเสก” พระสมเด็จชุดนี้ (เป็นครั้งแรก) ซึ่งพ่อท่านเขียวรูปนี้เอง เคยมาเสกพระให้หลวงปู่เพิ่ม วัดบางกลางแก้ว จังหวัดนครปฐม ซึ่งหลวงปู่เพิ่มท่าน “ยกย่อง” ให้พ่อท่านเขียว วัดหรงบล เป็น “สุดยอด” พระเกจิฯ สายใต้
พระเกจิฯ ที่มีความสามารถใน “ปลุกเสก” วัตถุมงคล แต่ไม่ยอมออกจากเพื่อมา “ปลุกเสก” วัตถุมงคล ได้แก่ พ่อท่านเขียว วัดหรงบล หลวงพ่อเอียดดำ วัดอ้ายเขียว (เป็นพระอาจารย์ของขุนพันธรักษ์ ราชเดช) พ่อท่านคล้าย วัดสวนขัน ซึ่งล้วนเป็น “สุดยอด” พระเกจิฯ ของจังหวัดนครศรีธรรมราช และยังมี “สุดยอด” พระเกจิฯ ของจังหวัดพัทลุง ได้แก่ หลวงพ่อดำ วัดหัวหมอน (เป็นอาจารย์ของอาจารย์ทิม วัดช้างให้) ท่านเป็นศิษย์พี่ของท่านเจ้าอาวาสวัดสระโพธิ์ และเป็นศิษย์พี่ของพ่อท่านเขียว วัดหรงบล
เรื่องที่เล่าขานกันในเวลานั้น คือ เมื่อพิธีพุทธภิเษกพระชุดนี้ผ่านไปแล้ว ได้มีการ “ทดสอบ” อำนาจพุทธคุณของพระ โดยยิงด้วยปืนยัดพรต (ปืนแก๊ป) ปรากฏว่ายิงไม่ออก ทำให้พระสมเด็จชุดนี้เป็นที่เลื่องลือ สมัยนั้นพระองค์ละ 20 ก็จริงอยู่ แต่หากนำมาเปรียบเทียบกับทองคำ ซึ่งราคา ณ เวลานั้น บาทละ 40 บาท ซึ่งจะเห็นว่าราคาพระค่อนข้างแพงทีเดียว
ท่านอาจารย์แขกมีประสบการณ์ ในการสร้างพระมาเป็นเวลานาน เมื่อตรวจสอบชนวนมวลสารที่ปรากฏบนองค์พระ ยิ่งทำให้มีความมั่นใจเต็ม 100 ว่าเนื้อพระชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จวัดระฆัง กับผงพระสมเด็จวัดระฆัง อย่างแน่นอน
การสร้างพระของคนสมัยก่อน ไม่ใช่เรื่องของแฟชั่น ไม่มีเรื่องเงินทองมาเกี่ยวข้อง ซึ่งจะผิดกับในสมัยนี้ การสร้างพระสมัยก่อน ไม่มีเซียนพระเข้าไปเกี่ยวข้อง ทั้งหลายทั้งปวง มาจากครูบาอาจารย์จริงๆ ดังนั้นพระในปี 20 ลงไป ส่วนใหญ่วัดสร้างเอง ครูบาอาจารย์สร้างเอง ไม่นิยมเอาคนนอกไปสร้าง เกจิฯ สมัยก่อนมักจะพูดว่าชาติเสือ ไม่ขอเนื้อใครกิน (คำกล่าวของพ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ จังหวัดปัตตานี) ทำแล้วต้องทำให้ดี ทำแล้วต้องมั่นใจนำไปคุ้มครอง ป้องกันภัยได้
สมัยนั้นพระสมเด็จชุดนี้ ถือว่ามีราคาแพงมา และก่อนเช่าก็สามารถทดสอบ “พุทธคุณ” ได้ด้วย แต่การสร้างพระยุคนี้บอกเลย ไม่กล้าลอง สมัยก่อนแค่พระเกจิฯ นั่งมอง ปืนก็ยิงไม่ออกแล้ว เจตนาของคนสมัยก่อน บูชาพระก็เพื่อเป็นการทำบุญ
ความเชื่อและความศรัทธาของในพื้นที่ เกี่ยวกับพระสมเด็จ 3 ชั้น วัดสระโพธิ์ ทุกชนชั้น ทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้า นักธุรกิจ ครูบาอาจารย์ ยันกระทั่งมือปืน ล้วนแขวนพระชุดนี้กันทุกคน บางคนเล่าว่าแขวนพระแล้วมีโชคลาภ เงินทองเข้ามาไม่ขาดมือ สอบเข้ารับราชการได้ แคล้วคลาดจากอุบัติภัยต่าง ๆ ฯลฯ
พระสมเด็จวัดสระโพธิ์ ซึ่งออกมาก่อน ปี พ.ศ. 2517 “อดีต” เจ้าอาวาสมีลูกศิษย์อยู่ที่กรุงเทพ และลูกศิษย์คนนั้นก็มาอยู่ในงานฝังลูกนิมิต และได้เห็นอำนาจพุทธคุณของพระสมเด็จรุ่นนี้ และได้เช่าพระไปเป็นจำนวนมาก องค์ละ 20 บาท (ในสมัยนั้นถือว่าแพงมาก) แล้วนำกลับมากรุงเทพฯ จากนั้นได้นำมา “แจก” ให้คนกรุงเทพใช้ ซึ่งพระสมเด็จชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จบางขุนพรหม ปี 09 ทั้งหมด ของหลวงปู่นาค วัดระฆัง กรุงเทพมหานครฯ มวลสารเป็นของสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) จึงกล่าวได้ว่า พระสมเด็จชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จวัดระฆัง กับผงพระสมเด็จวัดระฆัง เท่ากับว่ามวลสารขององค์พระ เป็นของสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ทั้งสิ้น
หากเราถามหาพระสมเด็จ ที่ทำมาจากพระสมเด็จวัดระฆัง กับพระสมเด็จบางขุนพรหม “ตัวจริง” โดยไม่ผสมมวลสารใดๆ เลย ต้องพระสมเด็จชุดนี้เลย เนื่องจากคนทั่วไม่รู้ว่าพระที่นำมาแจก ในช่วงปี 17-18 มีเป็นจำนวนมาก จึงทำให้มีความเข้าใจ พระสมเด็จชุดนี้ คือ บางขุนพรหม ปี 17 แต่ตามความเป็นจริงแล้ว เป็นพระสมเด็จของวัดสระโพธิ์ ซึ่งอาจารย์แขกไปได้พระชุดนี้ มาจากวัดสระโพธิ์
ในเรื่องของพิธีพุทธาภิเษกพระชุดนี้ ถือว่ามีความเป็น “สุดยอด” คือ เป็นพระรุ่นแรกและรุ่นเดียว ที่พ่อท่านเขียว วัดหรงบล จังหวัดนครศรีธรรมราช ยอมออกจากวัดเพื่อมา “ปลุกเสก” พระสมเด็จชุดนี้ (เป็นครั้งแรก) ซึ่งพ่อท่านเขียวรูปนี้เอง เคยมาเสกพระให้หลวงปู่เพิ่ม วัดบางกลางแก้ว จังหวัดนครปฐม ซึ่งหลวงปู่เพิ่มท่าน “ยกย่อง” ให้พ่อท่านเขียว วัดหรงบล เป็น “สุดยอด” พระเกจิฯ สายใต้
พระเกจิฯ ที่มีความสามารถใน “ปลุกเสก” วัตถุมงคล แต่ไม่ยอมออกจากเพื่อมา “ปลุกเสก” วัตถุมงคล ได้แก่ พ่อท่านเขียว วัดหรงบล หลวงพ่อเอียดดำ วัดอ้ายเขียว (เป็นพระอาจารย์ของขุนพันธรักษ์ ราชเดช) พ่อท่านคล้าย วัดสวนขัน ซึ่งล้วนเป็น “สุดยอด” พระเกจิฯ ของจังหวัดนครศรีธรรมราช และยังมี “สุดยอด” พระเกจิฯ ของจังหวัดพัทลุง ได้แก่ หลวงพ่อดำ วัดหัวหมอน (เป็นอาจารย์ของอาจารย์ทิม วัดช้างให้) ท่านเป็นศิษย์พี่ของท่านเจ้าอาวาสวัดสระโพธิ์ และเป็นศิษย์พี่ของพ่อท่านเขียว วัดหรงบล
เรื่องที่เล่าขานกันในเวลานั้น คือ เมื่อพิธีพุทธภิเษกพระชุดนี้ผ่านไปแล้ว ได้มีการ “ทดสอบ” อำนาจพุทธคุณของพระ โดยยิงด้วยปืนยัดพรต (ปืนแก๊ป) ปรากฏว่ายิงไม่ออก ทำให้พระสมเด็จชุดนี้เป็นที่เลื่องลือ สมัยนั้นพระองค์ละ 20 ก็จริงอยู่ แต่หากนำมาเปรียบเทียบกับทองคำ ซึ่งราคา ณ เวลานั้น บาทละ 40 บาท ซึ่งจะเห็นว่าราคาพระค่อนข้างแพงทีเดียว
ท่านอาจารย์แขกมีประสบการณ์ ในการสร้างพระมาเป็นเวลานาน เมื่อตรวจสอบชนวนมวลสารที่ปรากฏบนองค์พระ ยิ่งทำให้มีความมั่นใจเต็ม 100 ว่าเนื้อพระชุดนี้ มวลสารเป็นของพระสมเด็จวัดระฆัง กับผงพระสมเด็จวัดระฆัง อย่างแน่นอน
การสร้างพระของคนสมัยก่อน ไม่ใช่เรื่องของแฟชั่น ไม่มีเรื่องเงินทองมาเกี่ยวข้อง ซึ่งจะผิดกับในสมัยนี้ การสร้างพระสมัยก่อน ไม่มีเซียนพระเข้าไปเกี่ยวข้อง ทั้งหลายทั้งปวง มาจากครูบาอาจารย์จริงๆ ดังนั้นพระในปี 20 ลงไป ส่วนใหญ่วัดสร้างเอง ครูบาอาจารย์สร้างเอง ไม่นิยมเอาคนนอกไปสร้าง เกจิฯ สมัยก่อนมักจะพูดว่าชาติเสือ ไม่ขอเนื้อใครกิน (คำกล่าวของพ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ จังหวัดปัตตานี) ทำแล้วต้องทำให้ดี ทำแล้วต้องมั่นใจนำไปคุ้มครอง ป้องกันภัยได้
สมัยนั้นพระสมเด็จชุดนี้ ถือว่ามีราคาแพงมา และก่อนเช่าก็สามารถทดสอบ “พุทธคุณ” ได้ด้วย แต่การสร้างพระยุคนี้บอกเลย ไม่กล้าลอง สมัยก่อนแค่พระเกจิฯ นั่งมอง ปืนก็ยิงไม่ออกแล้ว เจตนาของคนสมัยก่อน บูชาพระก็เพื่อเป็นการทำบุญ
ความเชื่อและความศรัทธาของในพื้นที่ เกี่ยวกับพระสมเด็จ 3 ชั้น วัดสระโพธิ์ ทุกชนชั้น ทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้า นักธุรกิจ ครูบาอาจารย์ ยันกระทั่งมือปืน ล้วนแขวนพระชุดนี้กันทุกคน บางคนเล่าว่าแขวนพระแล้วมีโชคลาภ เงินทองเข้ามาไม่ขาดมือ สอบเข้ารับราชการได้ แคล้วคลาดจากอุบัติภัยต่าง ๆ ฯลฯ
เหลือเวลา
รายการปิดแล้ว!
